பணக்காரனுக்கு வக்காலத்து வாங்கும் பதிவல்ல!!

எனது சென்ற (பெண்கள் படிக்ககூடாத (பெண்களை பற்றிய) ஒரு பதிவு!)  பதிவில் சென்னையில் சாலையோரத்தில் வசிப்போரை விமர்சித்ததில் - சற்று அதிகமான கண்டனங்களை பெற நேர்ந்தது.

எனவே இதில் எனது நிலைப்பாட்டை விளக்க விரும்புகிறேன்.

பெரும்பாலான பதிவர்கள், பணக்காரர்கள் என்றால் அவர்கள் மிகவும் கொடூரமானவர்கள் என்றும், ஏழைகள் என்றால் அவர்கள் மிகவும் நல்லவர்கள் என்றும் - அது தவறு என்று தெரிந்தும் - அவ்வாறு பதிவிடுவதே நடுநிலைமை என்ற விதத்திலேயே பதிவுகளையும், மற்றும் பின்னூட்டங்களையும் வெளியிட்டு வருகிறார்கள்.

பணக்காரன் அதிக லாபமீட்டினால் "அவன் ஏழைகளின் வயிற்றிலடித்து சம்பாதிக்கிறான்" என்றும், ஏழையாய் இருப்பவன் பொறுக்கித்தனம் செய்து திருடினாலோ, கொள்ளை யடித்தாலோ, வழிப்பறி செய்தாலோ, வயிற்றுப் பிழைப்புக் காகத்தான்  செய்கிறான் அவனுக்கொரு வேலை இருந்தால் இப்படியெல்லாம் செய்வானா? என்று வியாக்கினம் செய்வதுதான் - நடுநிலைவாதிகள் என்று கூறிக்கொள்வோரின் விதண்டாவாதமாக இருக்கிறது.

இது எம் ஜி ஆர் கால சினிமாக்களில் இருந்து தொன்று தொட்டு வரும் ஒருவித திணிப்புதான் என்று சொல்லவேண்டும்..

காரணம் சாலையோர மக்கள்தான் கள்ள வோட்டு போடவும் அடாவடித்தனம் செய்யவும் உபயோகப் படுத்தபடுகிறான்.

சமீபத்தில் வெளிவந்து வெற்றிபெற்ற ஒரு தமிழ் திரைப்படம் (அங்காடித் தெரு) இதைத்தான் பிரதிபலித்தது.

அதிகார வர்கத்தில் உள்ளவன் இரக்கமே அற்ற மிருகமாகவும், ஏழை என்பவன் எந்த பாவமும் அறியாத புண்ணிய ஆத்மா எனபது போலவும் சித்தரிக்கப்பட்ட அந்த படம்தான் பதிவர்களின் ஏகோபித்த ஆதரவைப் பெற்றது..

ஆனால் அதே படத்தில், இயக்குனர் அவரையும் அறியாமல்  ஒரு காட்சி வைத்திருந்தார்..

ஒரு பையனை அவன் தந்தை கண்டிப்பார்...ஒழுங்காக படிக்கவில்லை, பரீட்சையில் சரியான மார்க் வாங்கவில்லை என்று..

அதற்க்கு அந்த பையன இன்னொருவனை அடிப்பான்..எதற்கு என்று கேட்பதற்கு, " இந்த நாய் ஒழுங்கா எழுதி இருந்தால் (தந்தையைக் காட்டி) இந்த நாய் என்னை இப்படி அடித்திருக்குமா?" என்று தந்தை மீது அந்த ஏழை எவ்வளவு மரியாதை வைத்திருக்கிறான்  என்பதை காட்டுவான்..


தெருவில் வசிப்போர்தான் இந்த மாதிரி எந்த ஒரு மரியாதை அன்பு பாசம் எனபது இல்லாமல் பெற்றோரை மிகவும் கேவலப்படுத்துவார்கள்..

இதுபோன்ற காட்சிகளை வைத்து மக்களை வழிகெடுக்கும் சினிமாக்கள்தான் அதிகம்..

விவேக், வடிவேலு,கருணாஸ், கஞ்சா கருப்பு போன்ற காமெடி நடிகர்களும் இது போன்ற பெற்றோரை கேவலப்படுத்துவதில் முன்னோடிகளாக இருக்கின்றனர்..

இந்த கேவலமான சினிமாக்களுக்கு வெறி பிடித்த ரசிகர்களாக இருப்பவர்கள் சாலையோரவாசிகளே..

ரஜினிக்கும், அஜித்துக்கும், விஜய்க்கும் சாலைகளில் ரசிகர் மன்றம், தியேட்டர்களில்  ஆளுயர கட் அவுட்டுகளும் அவர்களுக்க் பாலாபிஷேகம், பீராபிஷேகம் பண்ணுவதும் இவர்கள்தான்..ஏழைகள் பாட்டாளிகள் என்போருக்கு, சாராயத்திற்கும், நடிகர்களுக்கு கட் அவுட், பீராபிஷேகம் பண்ணுவதற்கும்  ரஜினி பட டிக்கெட்டை ருபாய் ஆயிரத்திற்கு மேலும் வாங்குவதற்கு பணம் எங்கே இருந்து வருகிறது? 

ஒரு பணக்காரன் ஒரு தொழில் செய்கிறான்..அவன் மற்றவர்கள் வாழவேண்டும் என்பதற்காக மட்டும் ஒரு தொழிலை செய்வதில்லை..தானும் சம்பாதிக்கவேண்டும் என்பதுதான் ஒவ்வொரு முதலாளியின் நோக்கம்..

அவனிடம் முதலில் காலை கையைப்  பிடித்து வேலைவாங்குவது..பிறகு தனது நிலையை உறுதிப் படுத்திக்கொண்டு, சம்பள உயர்வு, வேலை நிறுத்தம் என்று யூனியன் சேர்த்துக்கொண்டு அந்த முதலாளியை - தனக்கு தனது கஷ்டத்திற்கு வேலைதந்து உதவிய முதலாளியை போண்டியாக்குவது..இதுதான் இந்த ஏழைகளின் நியாயம்..

ஏழையாய் இருப்பவன் நல்லவனாக இல்லையா என்று கேட்கலாம்..நான் ஏழைகளை சொல்லவில்லை..சாலையில் வசித்துக் கொண்டு, தினமும் குடித்துக்கொண்டு, சாலையிலேயே கழிந்து கொண்டு, மனைவி குழந்தைகளை மிருகங்களை விட கேவலமாக அடித்துக் கொண்டு, (அதற்க்கு அந்த மனைவியும், ஏன் குழந்தைகள் கூட சளைத்தவை அல்ல ) ரோட்டில் போகும் மற்றவர்களை பற்றி சிறிதும் கவலைப் படாமல் கூத்தடித்துக் கொண்டு, பான் பராக் துப்பி கொண்டு, இப்படி எல்லா அசிங்கங்களையும் செய்துகொண்டு இருக்கும் இவர்களை பற்றிதான் சொல்ல வருகிறேன்.

ஒவ்வொருத்தருக்கும் அந்தரங்கம் என்று ஒன்று உண்டு..அது எவ்வளவு அசிங்கமாக கேவலமானதாக இருந்தாலும், அது வெளியில் தெரியாதவரை அசிங்கமில்லை...

ஆனால் இந்த சாலையில் வசிப்போர்தான், மலம் கழிப்பது முதல் மற்றவர்களுடன் படுப்பதுவரை, கூச்சமின்றியும் வெட்கமின்றியும், சாலையில் செல்வோரைப் பற்றிய எந்த ஒரு கவலையும் இன்றி பகிங்கரமாக இந்த அசிங்கங்களை செய்கின்றனர்.

பெற்ற குழந்தைகளுக்கு அம்மா அப்பா என்று சொல்லிகொடுக்கிரானோ இல்லையோ "ங்கோத்த ..ங்கொம்மா " என்று கண்டிப்பாக சொல்லிகொடுத்து " அதுகளையும்" தங்களைப்போல் பொறுக்கியாக வளர்வதில் மகிழ்கிறான்..

இவர்கள் வீடுகளில்லாதோர் இல்லை..இவர்களுக்கென்று வீடுகள் இருக்கும்..அரசு இலவசமாகக் கொடுத்ததோ, அல்லது இவர்களது சொந்த வீடாகவோ இருக்கலாம்..அதை வாடகைக்கு விட்டு விட்டு, இங்கே சாலைகளில் குடித்துக்  கொண்டு பொறுக்கித்தனம் செய்து கொண்டிருப்பான். இது எனது கற்பனை அல்ல...அவர்களிடமே நான் கேட்டு அறிந்தது..

அப்படியே சாலையில் வசிப்போருக்கென்று கழிவறைகளும் கட்டிக் கொடுக்கப்பட்டிருக்கிறது...இதையெல்லாம் உபயோகப்படுத்தாமல், அவர்களும் சாலையோரங்களை அசிங்கப் படுத்தி, தமது குழந்தைகளையும் அதே போல பழக்கப்படுத்தி ..வருங்கால இந்தியாவை இன்னும் பின்னோக்கி செல்ல  வைக்கிறான்..

சாலையில் நீங்கள் நடந்து கொண்டிருப்பீர்கள்...அவன் நடுரோட்டில் கற்களை இருபுறமும் அடுக்கி வைத்துக் கொண்டு கிரிக்கெட் விளையாடிக் கொண்டிருப்பான்..நீங்கள் ஒரு மனிதனாகவே அவனுக்கு புலப்பட மாட்டீர்கள்..உங்கள் தலையில் பந்து பட்டு, மண்டை உடைந்தாலும் அது உங்களது  தவறுபோல உங்களையே பாய்ந்து பிராண்டுபவந்தான் சாலையில் வசிக்கும்  பொறுக்கிகள்..

வடசென்னை பகுதிகளில் இவர்களை "தரைப்படை" என்றே அடைமொழி வைத்து அழைக்கிறார்கள்..

சாலையில் நாம் நிம்மதியாக நடந்து செல்ல முடியாது..ரிக்ஷா ஓட்டுபவன் வேண்டுமென்றே இடிப்பது போல வந்து நிற்பான்.. அப்படியே இடித்துவிட்டு நமக்கு முன்னே நம்மையே அசிங்கமாக திட்டி ஏதோ நாம்தான் தவறு செய்தமாதிரி ஒரு சூழலை எற்படுத்திவிடுவான்.

ஒருவன் செல்போனில் பேசிக்கொண்டு சென்றால் இவனுக்கு எரியும்..ஏதோ இவன் காசில் நாம் செல்போன்  வாங்கி பேசுவதுபோல நம்ம எதிரி போல  பார்த்து.."தோ செல்போனே பேசிக்கினு போறான் பாரு" என்று நம்மையே நக்கலடிப்பான்..

மீன்பாடி வண்டி என்று ஒரு வண்டி..வடசென்னைப் பகுதிகளில் முக்கால் வாசி டிராபிக் குளறுபடிகளுக்கு இந்த வண்டிகளே காரணம்..இதை ரொம்பவும் திமிர்த்தனமாக ஓட்டுவது இந்த தரைப்படைகளே...அதுவும்  7- 8  வயதுகூட நிரம்பாத சிறுவர்களும் சிறுமிகளும்..

ஒருவன் ரொம்ப கஷ்டப்பட்டு ஒரு இடம் வாங்குவான்..அந்த பழைய இடத்தை இடித்துவிட்டு புது இடம் கட்டுவதற்கு இடித்து வைத்து இருப்பான்..அதற்குள் இவைகள் அதனை ஆக்கிரமித்துவிட்டு - காலி காலிசெய்வதற்கு  ஐம்பதாயிரம் ரூபாய் ஒருலட்ச ரூபாய் என்று அடாவடி செய்து பிடுங்கிக்கொண்டுதான் காலி செய்வார்கள்..இவர்களுக்கு பொறுக்கிகளும் உடந்தை..

தெருவோரங்களில் உள்ள கோவில்களுக்கு திருவிழா என்ற பெயரில் அடாவடியாக பணம் வசூலித்து குடித்து கும்மாளமிடுவது

அந்த திருவிழா என்ற பெயரில் ஒரு தெருவையே ஆக்ரமித்து ஸ்பீக்கரில் ஆபாசப் பாடல்களை அலறவிட்டு ஆபாச நடனமாடுவது..இதெல்லாம்தான் அவர்களது லைப் ஸ்டைல்.

அதுவும் தீபாவளி காலங்களில் நீங்கள் சாலையில் நடந்து செல்லும்போது, உங்களை ஒரு மனித ஜென்மமாகவே கருதாமல் உங்கள் காலுக்கடியிலேயே பட்டாசை வெடிக்கும்  மிருகங்கள்தான் அந்த பொறுக்கிகள்..இந்த அனுபவத்தை பெறாத சென்னை வாசி ஒருவராவது உண்டா?

நான் நேரிடையாக சந்திக்க நேர்ந்த அனுபவங்களில் மிகவும் கேவலமான ஒன்று..

எப்போதும்போல சாலையில் அவர்களின் கூச்சல்...சண்டை போன்று இருக்கும்..கிட்டே  சென்று "ஏய் யே..!" என்று கத்திக் கொண்டே இருப்பார்கள்..ஆனால் எல்லாம் வெத்துவேட்டு..மோதிக்கொள்ளமாட்டார்கள்..

ஆனால் இது ஒரு பெண் ஆவேசமாக..- அவர்களின் பாரம்பரிய கேவலமான தமிழ் சொற்களால் ஒருவனை அர்ச்சித்துக் கொண்டிருந்தாள்..

அவள் திட்டி கொண்டிருந்தது தனது சகோதரனை..

இரவில் படுக்கும்போது தனது சகோதரியிடமே  தவறாக  நடந்திருக்கிறான்.."அது"வும் இரவெல்லாம் சும்மா இருந்து ஒத்துழைத்துவிட்டு  காலையில் தன் தாயிடம் இது பற்றி கத்திக்கொண்டிருந்தாள்..

இதற்க்கு அந்த தாய் சொன்ன பதில்தான் மிகவும்கேவலம்..

"அய்யே...ஊராமூட்டனா உம்மேல படுத்தான்...கூடப் பொறந்தவந்தானே..சும்மா கெட..!"

இதற்க்கு சிரிப்பதா..அழுவதா? 

பக்கத்தில் யார் படுத்தாலும் அவனோ அவளோ அன்றிரவு அவன்தான் அல்லது அவள்தான் மனைவி அல்லது கணவன்..

அவன் உழைக்கிறான் என்று சொல்கிறார்கள்..உழைக்கிறான்தான் ..ஆனால் அவன் கேட்கும்  கூலி எவ்வளவு அடாவடி என்று உங்களில் யாருக்காவது தெரியாமல்  இருக்குமா? 

ஆட்டோவில் மீட்டருக்குமேல் காசு கேட்பவன்  பணக்காரன் அல்ல..

ரோட்டில் பிக் பாகெட் அடிப்பவன் பணக்காரன் அல்ல

கத்தியைக் காட்டி வழிப்பறி செய்பவன் பணக்காரன் அல்ல..

வீடுகளில் கொள்ளை அடிப்பவன் பணக்காரன் அல்ல

சாராயக்கடைகளில்  கூட்டம் கூட்டமாய் சாராயம் வாங்கி ரோட்டிலேயே வைத்துக் குடித்துக்கொண்டு நிர்வாணமாய் சாலையில் படுத்து உருளுபவன்  பணக்காரன் அல்ல..

பெற்ற குழந்தையையே நாயை அடிப்பதுமாதிரி அடித்து தூக்கி எறிபவன் பணக்காரன் அல்ல

கட்டிய (கட்டியவளோ ஒட்டிக்கொண்டவளோ) மனைவியுடன் நடுரோட்டில் சரிக்கு சரி யை சண்டை வளர்த்து ஊரைக்கூட்டி அசிங்கம் செய்பவன் பணக்காரன் அல்ல..

கூலிக்கு காசு வாங்கிக் கொண்டு, தனக்கு சம்மந்தம் இல்லாதவனை கொல்லும் இரக்கமற்ற மிருகங்களான  கூலிப்படை பணக்காரன் அல்ல..

அப்படியே அவனவன் பணக்காரனாக இருந்தால் கூட அவன் இந்த மாதிரி ஈனத்தொழில் செய்துதான் பணக்காரனாக இருப்பான்..

சாலையில் வாசிப்பவனில் நல்லவன் இருப்பான்..ஆனால் யாரையும் இவன் ஏழை என்று அனுதாபப் படவோ, அவகளுக்காகவோ இரக்கபடவோ முடியாத வகையில்தான் அவர்களது அனைத்து நடவடிக்கைகளும் அமைந்திருப்பதை அனுபவத்தால் உணர்ந்தவன் நான்..

இந்த பதிவுக்கு நிறைய கண்டனங்கள் வரும்...வெறும் புத்தகங்களை படித்துவிட்டும், தமிழ் படங்களை பார்த்துவிட்டும், பணம் படைத்தவன் எல்லாம் கொடுமைக்காரர்கள் எனவும், சாலையில் வசிப்பவன் கஞ்சிக்கில்லாதவன் என்றும் அப்பாவி, நியாயமானவன் என்றும்  வியாக்கியானம் பேசுவோர் இதற்க்கு பதில் எழுதுவார்கள்.. தினமும் சாப்பிட என்று காசு வாங்கி சாராயக்கடைகளில் நிற்பவர்களையும் (ஆண் பெண் என்று பேதமில்லாமல்) எனக்கு தெரியும்..

எனது அனுபவத்தில் இன்னும் இவர்களைப் பற்றிய அசிங்கங்கள் ஏராளமாக உண்டு...பிளாக்கில் சொல்லக்கூடியதே இவ்வளவுதான்..நானும் " சாரு " போல தரம் தாழ்ந்து போக விரும்பவில்லை..

அவர்கள் நல்லது செய்கிறார்கள் என்று ஏதாவது ஒன்றை.. இந்த வியாக்கியானவாதிகள் சொல்லட்டும்  பார்க்கலாம்..

இது பணக்காரனுக்கு வக்காலத்து வாங்கும் பதிவல்ல...

சாலையில் வசித்துக்கொண்டு பொறுக்கித்தனம் செய்துகொண்டிருப்போரின்  குணநலன்களை சுட்டிக்காட்டும் பதிவுதான்..

பணக்காரர்களிலும் மேற்கண்ட குணமுள்ளவர்கள் இருக்கத்தான் செய்கிறார்கள்..

ஆனால், பொதுமக்களுக்கு இடைஞ்சலாக, அன்றாடம் பெரும் தொல்லையாக இருப்பவர்கள் சாலையோர பொறுக்கிகளே..

ஒரு ஆச்சாரியம்..:

நாம் நமது வீட்டில் குடியிருப்போம். நமது வீட்டுக்கு கீழே சாலையோரவாசிகள் குடி இருப்பார்கள்..நமக்கு ரேஷன் கார்டுக்கும், ஓட்டர் ஐடென்டிடி கார்டுக்கும் அல்லாடிக் கொண்டிருப்போம்..அதிகாரிகள் ஏகப்பட்ட என்கொயரிகள் கேட்பார்கள்..ஆனால் இந்த சாலைவாசிகளுக்கு மட்டும் நமது முகவரியில் ரேஷன் கார்ட் மற்றும் ஓட்டர் ஐடென்டிடி கார்ட் இருக்கும்..இது எப்படி என்று இதுவரையில் எனக்கு புலப்படவில்லை..